Wszystko w tej sztuce, zaczynając od tytułu, jest przewrotne, śmieszne i smutne zarazem.

Zupełnie jak w życiu.

To sztuka o miłości, nieobecności, czułości i godności człowieka, którą otrzymujemy dożywotnio.

Historia zaczyna się w niewinny sposób. Emily (Agnieszka Grochowska) i Oliver (Bartłomej Topa) – małżeństwo inteligentów, niegdyś zamożnych ze względu na trudności finansowe przeprowadza się ze stolicy do biednej dzielnicy prowincjonalnego miasteczka.

Pewnego wieczoru poznają swoich sąsiadów Alana (Szymon Bobrowski) i Dawn (Aleksandra Popławska) – małżeństwo z sąsiedztwa, których różni od nich wszystko.

A potem, jak w każdej znakomitej sztuce i jak w każdym prawdziwym życiu, spotkanie czterech niebanalnych charakterów uruchamia całą lawinę trudnych do przewidzenia zdarzeń, w których wszyscy ostatecznie przegrywają ze swoimi słabościami… Ale przegrywają z klasą. Przegrywają, żeby nas, widzów, upewnić w istnieniu jednego niezwyciężonego. Tym prawdziwym NIEZWYCIĘŻONYM jest człowieczeństwo, zadziwiająca zdolność do współczucia i czynienia dobra, pomimo wszystko a czasem i wbrew wszystkiemu…

Torben Betts, znakomity angielski autor średniego pokolenia, opisuje w NIEZWYCIĘŻONYM  nasze życie nie po to, żeby postawić jeszcze jedną alarmująca diagnozę, lecz żeby upewnić nas, że człowiek zawsze ostatecznie daje radę z absurdalnością wszechświata. A fakt, że świat nam tego absurdu nie szczędzi, jest podstawą opowiadanej przez niego historii.